Nuestro Juramento - Ecuador


"Als Latijns-Amerikanen voelen we emoties vaak heel intens"

Jhoan Andres Caisaguano

Waar gaat het liedje over? Wat betekent het lied?

De tekst van “Nuestro Juramento” – Spaans voor “Onze eed” – gaat over een eeuwige liefdesbelofte, zelfs voorbij de dood. De geliefden zweren dat ze elkaar zullen blijven liefhebben, zelfs als een van hen overlijdt. Als de man eerst sterft, belooft de vrouw haar tranen over zijn graf te vergieten en haar liefde voor hem aan de wereld te tonen. Als zij eerst sterft, belooft de man het verhaal van hun liefde met zijn eigen bloed te schrijven.

Waarom is het lied zo bekend in jouw land van herkomst?

Julio Jaramillo is een van de beroemdste zangers van ons land en zijn liedjes hebben het genre “pasillo” in heel Zuid-Amerika populair gemaakt. Dit lied is bijzonder omdat het niet door hem geschreven is, maar dankzij zijn stem en gitaar wereldberoemd werd. De intense emotie raakt een snaar bij het Ecuadoriaanse publiek waardoor het lied een van de meest geliefde bolero’s in Latijns-Amerika geworden. Het wordt vaak op begrafenissen en bij herdenkingen gespeeld en is inmiddels diepgeworteld in de Ecuadoraanse volkscultuur. Vooral in Guayaquil, de geboortestad van Julio Jaramillo wordt het beschouwd als nationaal erfgoed.

Welke speciale betekenis heeft het liedje voor jou?

Ik heb dit lied gekozen omdat er geen Ecuadoraan is die deze melodie niet herkent! Dit lied vat de Latijnse en Ecuadoraanse gedachte samen over wat het betekent om lief te hebben en bemind te worden. Het beschrijft een eed om te blijven liefhebben, zelfs als we stoppen met ademen. Tegenwoordig is het een volkslied geworden over onvoorwaardelijke liefde; als Latijns-Amerikanen voelen we emoties vaak heel intens!

Vertel ons iets over jezelf. Wie ben jij?

Mijn naam is Jhoan Andres Caisaguano. Ik ben 25 jaar oud en geboren in Riobamba, Ecuador. Zes jaar geleden kwam ik naar Nederland om Civiele Techniek te studeren aan de Universiteit Twente. Twee jaar geleden behaalde ik mijn bachelorsdiploma. Een paar maanden later kreeg ik een baan in Apeldoorn, maar ik woon nog steeds in Enschede omdat ik gewend ben geraakt aan deze prachtige stad en al mijn vrienden en sociale activiteiten hier heb. Daarnaast ben ik een muziekliefhebber, breng ik graag tijd door in platenzaken, verzamel ik vinyl en speel ik graag gitaar met mijn vrienden. Af en toe werk ik ook als dj voor Rico Latino en Latin evenementen voor de universiteit, dus misschien herkent iemand me in de reggaeton-, salsa- en bachatascene.

Bladmuziek