Dit lied van Josef Özer is een ode aan de Suryoye (Syrisch-Aramese) gemeenschap. In een paar woorden geeft het voor mij de essentie van onze Suryoye-gemeenschap weer: “Ahna Kulan Suryoye, me Tur Abdin athoye”. Letterlijk vertaald vanuit het Aramees betekent dit “Wij zijn allemaal Suryoye en wij komen uit Tur Abdin”. In het lied viert de zanger de eenheid, trots en culturele identiteit van zijn volk. Met een ritmische, volksachtige melodie roept het nummer op tot saamhorigheid en verbondenheid, en benadrukt het belang van het in ere houden van tradities en afkomst.

Voor de Suryoye-gemeenschap heeft het lied “Ahna Kulan Suryoye” een diepe symbolische betekenis. Het wordt vaak gespeeld op feesten, huwelijken en bijeenkomsten. Het lied benadrukt het gevoel van “wij horen bij elkaar” onder Suryoye, een volk dat verspreid leeft over verschillende landen door migratie en diaspora. De woorden en melodie brengen een gevoel van herkenning en eenheid, vooral voor jongere generaties die hun roots willen vasthouden.

Hier in Twente leeft een grote Suryoyo gemeenschap, ook wel als Syrisch Orthodox aangeduid. Wij zijn een christelijke gemeenschap uit het huidige zuidoosten van Turkije, Tur Abdin genaamd. Er is best veel verdeeldheid binnen de Suryoyo gemeenschap als het gaat over de benaming: zijn we Arameeërs, zijn we Assyriërs, zijn we… etc. Het lied “Ahna kulan Suryoye” is daarom voor mij waar het om draait, we zijn allemaal Suryoye! We komen uit dezelfde streek, spreken dezelfde taal en hebben dezelfde achtergrond. De (Armeense) genocide die in 1915 ook op de Suryoye is gepleegd, heeft ervoor gezorgd dat velen van ons gevlucht zijn en nu over de hele wereld verspreid leven. Waar je ook naar toe gaat, bijna overal zijn Suryoye en daar waar Suryoye zijn wordt dit lied gezongen.

Mijn naam is Suat Inan. Ik ben Suryeyto, 51 jaar en woon in Enschede. Ik ben geboren in Arnas (Urnus) een klein dorpje in Tur Abdin, het vroegere Mesopotamië. Ik was drie jaar toen wij naar Nederland kwamen en kom uit een groot gezin van tien kinderen waarvan ik de middelste ben. Ik heb vier broers en vijf zussen en inmiddels 22 neefjes en nichtjes. Mijn ouders leven allebei gelukkig nog. Ik werk al 25 jaar in de jeugdhulpverlening en daarnaast run ik nu ongeveer tien jaar mijn eigen cateringbedrijf Couscous & Curry, gespecialiseerd in de Midden-Oosterse en Indiase keuken. Mijn Hobby’s zijn uiteraard koken, tuinieren, en ik vind het leuk om te fotograferen. Het allerliefst reis ik de wereld over om nieuwe inspiratie op te doen voor mijn cateringbedrijf, maar ook omdat de wereld zoveel prachtige plekken heeft die ik nog heel graag wil ontdekken. En ik verzamel kookboeken, het liefst meegenomen tijdens een reis.